მე ის სევდიანი წამიც მიყვარს,
ლამაზ ბავშვობას რომ მომაგონებს,
მინდა ერთი ლექსი დაგიტოვო
და დღეს ჩემი თავი მოგაგონდეს.

იცი? ლოდინი რა ძნელია?....
როცა სიმარტოვეს ებრძვი,
ნახე....რამდენი ვარსკვლავია
მე კი მენატრება ერთი!

ნუ დამანახებ შენს თვალზე ცრემლებს.
ნუ დაამძიმებ გულს მწველი სევდით.
მოვალ, დავკოცნი შენს წმინდა ხელებს.
სიხარულს მოგგვრი, მოგიტან პეშვით

როცა ვერ გხედავ სევდიანი ვარ
თვალებზე მომდის ობოლი ცრემლი,
ჩემის ოცნების უძირო ზღვა ხარ
შენს გამოჩენას ყოველ წამს ველი,
როცა ვერ გხედავ მოწყენილი ვარ
ჩემი თვალები გეძებენ ყველგან,  

სახლი მინდოდა მქონოდა, უბრალო- ხის და ისლის.
სასთუმლად- ნუშის ბაღნარი, საბნად- თიბათვის ნისლი.
ბაღი მინდოდა მქონოდა თვალუწვდენელი ჩრდილით,
გადავრეკავდი მინდვრებზე შავთეთრა კრავებს დილით.