ახლა მჯერა წარსულის, მოგონებებს მითეთრებს, შორიახლოს წვიმაა სადაც მე არ ვსველდები, ჩემს წიაღში სულია ოცნებების ხალათში, დაკარგული იმედით, დარდით მივესვნები...
1.არასოდეს შეუშინდე საქმეს რომელიც არ იცი. გახსოვდეს კიდობანი აშენებული
იყო მოყვარულთა მიერ ხოლო, "ტიტანიკი" პროფესიონალებმა ააშენეს. 2.არ ვიცი რა ფერი დაგხატო , პალიტრა შემაშრა ხელებში , მაინც ვერ მოვძებნე შენი ფერი სამყაროს უამრავ ფერებში... 3.ძნელია გასცე პასუხი შეკითხვას ”რამე მოხდა ცუდი”?, როდესაც არასდროს არაფერი ხდება კარგი...
"-მე შენ მიყვარხარ! -არა გჯერა? -ვიცი რაღაც დაკარგა ამ სიტყვამ
მეოცე საუკუნეში,თითქოს გაიცვითა და აღარავინ იჯერებს.ხომ შენც ასე ფიქრობ
და ალბათ ამიტომ ხარ ასე შორს და არ გჯერა ჩემი.მე კი… მე კი ისევ იმის
თქმა მინდა რომ…
მინდა შენი სიცოცხლე მერქვასშენი უზადო ფიქრი ვიყო...მინდა შენი ოცნება
მერქვას,შენი სითბო და სინაზე ვიყო.იცი?მიყვარხარ მინდოდა მეთქვამაგრამ დრო
უფრო ძლიერი იყო..
უფალო მასწავლე ლოცვა,რათა ვისმინო შენი ხმა და მომეცი თვალი, რომელიც შენს
ნათელს ხედავს.მინდა გისმინო,რათა: მიყვარდეს და სანაცვლოდ არაფერს ველოდე
...ვიყო მადლიერი და არ ვკარგავდე წინსვლის სურვილს..
ნეტა რა არის პირველი სიყვარული? გრძნობა, რომელიც გვართობს და გვხიბლავს?!
ნუთუ ორივე? ოჰ, ღმერთო ჩემო, ხვალ გამოცდა მაქვს უსაშინლესი და
მეცადინეობის მაგივრად ვზივარ და იმ პირველ
მმ.. ცოტა აცივდა არა? თბილი,ლიმნიანი ჩაის სურნელი არ გცემთ ირგვლივ?
გაშიშვლებული ხეების დანახვისას არ გივლით ჟრუანტელი ტანში და არ გაციებთ?
ნუთუ ცაში ჩიტების დანახვა სასიამოვნოდ არ