რა არის ცხოვრება?ზოგისთვის წიგნის ფურცელია რომელსაც ზოგი ავსებს, ზოგიც ვერა....

მორჩა! დღეიდან ლოთობას ვიწყებ,
დარდებს გავანდობ ყანწებს ღვინიანს,
სიკვდილ-სიცოცხლის დუელში გიწვევ
და ქალი რომ ვარ არ მეშინია.

ორშაბათს გოგონა გავიცანი
გოგონა ნახატი ყალმისანი,
მისი ღიმილი და დალალები
სამშაბათს გამიხდა საფიცარი.

ვეღარ მივაბი სტრიქონი სტრიქონს,
კვლავ შემაცივდა კალამი ხელში,
გადაეცალა ფერები გრძნობებს
და ჩაიძირა სამყარო ბნელში.

როცა გიყვარდება ძლიერ ვიდრე ფიქრობ
მას ბევრ რამეში უკვე აღარ ინდობ,
მე მის გრძნობებში, არ დავკოჭლდები
დასაშვებია მიყვარდეს მუდამ

მკლავს უშენობა... და ვერ ვიშორებ...
წარსულს დავეძებ, ისევ ფერებით...
ისე მაგიჟებს შენი სიშორე,
ვიცი ოდესმე მომეფერები...

როგორ მენატრები, სევდად მემატები
შენ კი სხვად ქცეულხარ ვხედავ,
ფიქრში გეძებ და ჩუმად გეფერები,
მაგრამ ვერ გპოულობ ვერსად.

მე ის სევდიანი წამიც მიყვარს,
ლამაზ ბავშვობას რომ მომაგონებს,
მინდა ერთი ლექსი დაგიტოვო
და დღეს ჩემი თავი მოგაგონდეს.

იცი? ლოდინი რა ძნელია?....
როცა სიმარტოვეს ებრძვი,
ნახე....რამდენი ვარსკვლავია
მე კი მენატრება ერთი!

ნუ დამანახებ შენს თვალზე ცრემლებს.
ნუ დაამძიმებ გულს მწველი სევდით.
მოვალ, დავკოცნი შენს წმინდა ხელებს.
სიხარულს მოგგვრი, მოგიტან პეშვით